Jest językiem aglutacyjnym, czyli słowa tworzone są poprzez dodanie do rdzenia sufiksów określających np. negację, tryb, osoby lub czas. W języku tureckim nie ma czasownika „mieć”. Zamiast „mam samochód”, mówi się „jest/istnieje mój samochód”. Jest językiem oficjalnym nie tylko w Turcji, ale także na Cyprze Północnym, a językiem regionalnym w Kosowie i Macedonii Północnej. Współcześnie jest zapisywany alfabetem łacińskim.