Jako główny język judaizmu jest nierozerwalnie związany z historią Żydów. Fonetyka współczesnego języka hebrajskiego jest oparta na historycznej wymowie sefardyjskiej. Zazwyczaj zapisywany jest alfabetem hebrajskim. Współczesny hebrajski izraelski bardzo różni się od hebrajskiego biblijnego. Dzisiejsi użytkownicy hebrajskiego używają trzech czasów (przeszłego, teraźniejszego i przyszłego), rzeczowniki mają rodzaj żeński lub męski, a liczba może być pojedyncza lub mnoga (rzadko podwójna).