Początki języka albańskiego sięgają VII–VIII w. n.e., posługuje się nim ponad 6 mln ludzi, jest językiem oficjalnym nie tylko w Albanii, ale także w Kosowie i Macedonii Północnej. Albański dzieli się na dwa główne dialekty, między którymi występują istotne różnice. Pierwszy, stanowiący normę literacką toskijski (alb. toskë), używany jest przede wszystkim na południu kraju, drugi gegijski (alb. gegë), którym posługują się mieszkańcy północnej Albanii, a także Kosowa i Macedonii.